Een deel van mijn opdrachtgevers komt uit de zorg en het onderwijs. In deze branches wordt de laatste jaren ook gewerkt met zelfsturende teams. Met mijn wortels in de (wijk)verpleging volg ik deze ontwikkeling met belangstelling, maar ook met enige vraagtekens. Het artikel van Bas Kodden, hoogleraar Leiderschap bij Universiteit Nyenrode, dat ik las op zorgnieuwsplatform Skipr, verwoordt mijn gevoel perfect.
“Natuurlijk is het erg fijn als je invloed hebt op je eigen werk. En dat je meer verantwoordelijkheid krijgt in hetgeen je doet. Maar als niemand richting geeft, gaat het mis en grijpen mensen die het minder goed met anderen voorhebben hun kans”, stelt Kodden in zijn betoog. “Niet voor niets is pestgedrag in de zorg een groot probleem.” Volgens hem zijn managers en bestuurders nodig om medewerkers veiligheid te bieden én ervoor te zorgen dat er resultaat geleverd wordt. “Daarom zijn zelfsturende teams een illusie”, aldus Kodden.
