Toen ik Ronald de eerste keer zag, had hij het gevoel dat hij in een web verstrikt was geraakt, zo vertelde hij. Hij had een paar kansen gehad om dichter bij zijn droom te komen, maar had ze niet durven nemen uit angst voor inkomensverlies. Ronald gaf aan dat hij een zetje nodig had om de sprong te wagen en was benieuwd of dat wellicht ook op andere manieren kon dan die hij bedacht had.
Tijdens de gesprekken kwam naar voren dat Ronald zich heel verantwoordelijk voelde voor zijn gezin en dat hij daardoor weinig ruimte gaf aan zijn passie. Eigenlijk deed hij zichzelf tekort, zo concludeerde hij. Vervolgens inventariseerden we samen wat de gebieden waren waarop hij zich niet comfortabel voelde en geen risico’s durfde te nemen. Dat waren de gebieden waarop hij ‘aan de bak’ moest, zoals hij het zelf uitdrukte.
En aan de bak ging Ronald zeker. De belangrijkste stap was dat hij besloot een dag minder te gaan werken op zijn school. Op die manier maakte hij ruimte voor nieuwe activiteiten als zelfstandig muziekdocent. Daarnaast begon hij zichzelf op LinkedIn actief te profileren als muziekdocent en belde mensen uit zijn netwerk die hem verder konden helpen. Zo creëerde Ronald zijn eigen kansen, die hij dit keer ook pakte.
Met slechts enkele gesprekken heeft Ronald zichzelf op het goede spoor kunnen zetten. Trots ben ik op het feit dat hij mijn begeleiding achteraf waardeerde met een rapportcijfer 9. Maar nog trotser ben ik op Ronald zelf. Hij is inmiddels muziekdocent op verschillende scholen en vertelt: “Ik ga er met plezier naar toe en ga er tevreden weer weg. Ik maak meer ruimte voor mijn creativiteit en muzikaliteit. Ik lever goed werk en merk dat kinderen blij worden van mijn muzieklessen. Ik voel me vrijer en vrolijker.” Wat een prachtig vak heb ik toch.