Als rijksambtenaar nam Ciska een voorschot op de aangekondigde reorganisatie en vroeg via het A+O Fonds Rijk een loopbaanadvies bij mij aan. Ze is nu meer overtuigd van haar kwaliteiten en vertrouwt op een goede afloop, bij haar huidige werkgever of elders.
Niet fijn, als je al bijna vier jaar weet dat er een reorganisatie aankomt en je niet zeker weet of je je baan kunt behouden. Net als andere collega’s ervaart ook Ciska (37) daardoor onrust en onzekerheid. Zij werkt bij een rechtbank als Senior administratief medewerker. Naast het uitvoeren van regulier administratief werk, beoordeelt ze onder meer binnengekomen poststukken die bij de zaak horen en onderneemt ze zelfstandig volgende acties, zoals het plannen van zittingen. Fijn werk, vindt ze. En ze is er bovendien goed in.
Maar de vraag is dus of ze dit werk kan blijven doen. Door de aangekondigde reorganisatie en de daaraan parallel lopende digitalisering, wordt een aantal medewerkers bij Justitie immers boventallig. Pas op 3 oktober a.s. wordt duidelijk om welke mensen dat gaat. Ciska zelf heeft het idee dat zij in de groep zit waar - zoals ze dat zelf zegt - ‘de meeste klappen zullen vallen’ omdat een deel van haar werkzaamheden gedigitaliseerd gaat worden. Om meer inzicht in haar mogelijkheden binnen of buiten de organisatie te krijgen, besloot ze een loopbaanadvies aan te vragen via het A+O Fonds Rijk en kwam bij mij terecht.
Ciska was benieuwd wat voor soort banen nog meer bij haar zouden passen. Bij de intake gaf ze aan dat ze graag meer inzicht in haar eigen kunnen wilde krijgen en wilde onderzoeken hoe ze haar capaciteiten zou kunnen combineren met iets waar ze blij wordt. Om dat boven tafel te krijgen, zijn we gaan kijken naar wat ze tot nu toe heeft gedaan, wat haar dat heeft gebracht – zakelijk en privé - en wat ze daarvan kan gebruiken in de toekomst. Tijdens dit proces bleek onder meer dat Ciska positief en leergierig is, goed kan coördineren, prima met mensen kan omgaan en goed kan schrijven. Voor haar was het fijn om die zaken bevestigd te krijgen.
We kwamen echter ook tot de conclusie dat Ciska een perfectionist is die graag controle houdt. In een onzekere situatie op het werk kan die eigenschap je behoorlijk in de weg zitten. Het was daarom belangrijk dat ze meer vertrouwen zou krijgen in de toekomst, zodat ze deze wat meer zou kunnen loslaten. Daarvoor heb ik haar een aantal handvatten kunnen aanreiken. Ook stelden we vast dat Ciska wel wat assertiever zou mogen zijn: iets wat ze meteen in de praktijk kon brengen toen ze door haar leidinggevende werd benaderd voor een hogere functie voor een gedeelte van haar tijd.
Tijdens de gesprekken die we hadden, ontdekte Ciska bovendien dat ze zich graag zou willen ontwikkelen richting het notariaat, met name het familierecht, en daar een opleiding voor zou willen volgen. De vraag is natuurlijk in hoeverre daar binnen de organisatie nu ruimte voor is. Maar het sluit goed aan bij Ciska’s wens om vooral te blijven uitgaan van haar verlangen in plaats van zich te laten beperken door de onrust in de organisatie. Een mooie intentie, vind ik zelf. Voor mij was Ciska dan ook een ideale cliënte. Ze heeft veel energie gestoken in haar traject en daardoor heeft het haar veel opgeleverd: ze voelt zich zekerder over haar mogelijkheden en heeft daardoor meer vertrouwen in de toekomst gekregen.
“Als je hoort dat je misschien je baan kwijtraakt, is dat best wel heftig. Inmiddels is het een beetje ingedaald, maar zoiets geeft toch veel onrust en onzekerheid. Collega’s die straks buiten de boot vallen, gaan een verplicht traject in. Dat zelfde traject kun je momenteel ook op vrijwillige basis volgen, maar van wat ik gehoord heb, is het vrij summier. Toen een collega me wees op de mogelijkheid van een loopbaanadvies via het A+O Fonds Rijk, dacht ik meteen: ‘Dat is interessant!’. Hoewel dat niet hoeft, heb ik wel mijn leidinggevende hierover geïnformeerd. Ik ben erg voor transparantie en het leek me zinvol dat ze wist dat ik bezig was met het helder krijgen van mijn kwaliteiten – wellicht dat zij daar gebruik van zou willen maken. De keuze voor Paulien had vooral een praktische reden, ze zat het dichtst bij me in de buurt. Maar na de intake had ik meteen een goed gevoel over haar. Het traject was hard werken, er wordt veel van je gevraagd en sommige opdrachten zijn best tijdrovend. Maar het is wel heel goed om een tijdje zo intensief met jezelf bezig te zijn. Ik ben daardoor vooral meer overtuigd geraakt van mijn eigen kwaliteiten en durf die nu ook naar voren te brengen als dat nodig is. Mede daardoor werk ik nu ook deels als Juridisch administratief medewerker, een hogere functie. Dat geeft me nog steeds geen zekerheid voor de toekomst, maar ik doe wel nieuwe ervaringen op. Het is een fijn idee dat ik Paulien altijd mag bellen of mailen als ik een vraag heb of iets tegen haar aan wil houden, dat hóeft ze officieel niet te doen. En mocht ik inderdaad mijn baan verliezen, dan denk ik dat ik door dit loopbaanadvies een voorsprong heb. Dat voelt goed.”
“Voor iedereen is dit een lastige situatie. Voor de medewerkers én voor de organisatie: we lopen momenteel het risico dat mensen elders een baan zoeken. Maar dat is all in the game, als leidinggevende kun je de ontwikkeling van een medewerker niet in de weg staan. Dat geldt ook voor iemand als Ciska. Ik vind haar een ontzettend leuke, open en flexibele medewerker. Daardoor kan ik haar op veel verschillende plekken en op verschillende werkprocessen inzetten. Zelf was ze zich niet zo bewust van die kracht, maar dat begint nu te komen. Daar heeft het traject bij Paulien zeker aan bijgedragen. Ik vond het fijn dat ze me toevertrouwde dat ze hiermee bezig was en me op de hoogte hield van haar ervaringen. Op die manier kon ik het advies via het A+O Fonds Rijk ook aan collega’s aanraden. Binnen de rechtbank wordt er ook met andere begeleiders gewerkt, maar Ciska heeft bewust gekozen voor het A+O Fonds Rijk. We vergeten wel eens dat het er is, terwijl juist in onze situatie medewerkers er veel aan kunnen hebben. Ik vond het fijn dat ik Ciska kon belonen door haar in te zetten op een juridische functie. Het is jammer dat de ervaring die ze nu opdoet, er niet toe bijdraagt dat zij kan blijven na het reorganisatieproces. De computer beslist namelijk op basis van het afspiegelingsbeginsel welke medewerker wordt geplaatst en welke niet. Dit is wellicht een kille manier, maar het is wel de meest objectieve manier om deze reorganisatie door te voeren. Ciska heeft in ieder geval laten zien dat zij flexibel is en goed in staat is om met veranderingen om te gaan.”
“De situatie bij deze rechtbank is heel herkenbaar. Reorganisaties zijn bij de rijksoverheid momenteel aan de orde van de dag, ook bij de Belastingdienst. Ik vind het heel verstandig van Ciska dat ze in deze situatie ervoor kiest om vooraf te bepalen wat haar arbeidsmarktwaarde is en waar haar kracht zit. Ze heeft zichzelf de vraag gesteld: kies ik zelf of laat ik vóór me kiezen? Zij heeft besloten om in de bus niet op de achterbank te gaan zitten, maar juist achter het stuur. De rol van de leidinggevende is daarin net zo belangrijk als die van de kandidaat zelf, vind ik. Die hoort een werknemer altijd te stimuleren in zijn of haar ontwikkeling. Omdat Ciska aangeeft dat ze wellicht een opleiding wil volgen, wijs ik haar graag op de scholingsregeling van het A+O Fonds Rijk, waarbij een subsidie van maximaal 1.000 euro wordt gegeven. Daar zitten uiteraard voorwaarden aan, maar het is voor haar zeker de moeite zich daarin te verdiepen.”