Casus: de marketingmedewerkster die haar assertiviteit terugvond

Op zoek naar een nieuw avontuur

Onzekerheid over je baan en je eigen competenties kan ertoe leiden dat je op je werk zaken aanvaardt die eigenlijk niet bij je passen en waar je je niet prettig bij voelt. Met alle gevolgen van dien. Het overkwam Laura Korstanje. Via een zelfgekozen traject bij mij herontdekte ze dat ze zelf wel degelijk iets te zeggen had over haar eigen werk.

Ooit had ze bewust voor een opleiding in marketing en media gekozen. Maar omdat Laura Korstanje (33) hierin geen werk kon vinden, aanvaardde ze acht jaar geleden een financieel-administratieve baan. Die vond ze aanvankelijk erg leuk. Maar de branche waarin ze werkte, veranderde ingrijpend. Dat had zijn weerslag op de organisatie. Er heerste een onzekere sfeer waarin veel met functies werd geschoven. Uit angst voor baanverlies, schoof Laura mee. Totdat ze twee jaar geleden moeder werd en zichzelf vragen ging stellen over de balans tussen werk en privé. Klopte die wel? En deed ze eigenlijk nog wel wat ze graag zou willen?

Stevig aanpakken

Het antwoord was nee. Sterker nog: Laura kwam voor zichzelf tot de conclusie dat ze deze situatie niet lang meer zou volhouden. Het gevarieerde werk dat ze aanvankelijk had, was door de vele reorganisaties een stuk minder uitdagend voor haar geworden en veel fijne collega’s waren inmiddels vertrokken. Maar wat zou het alternatief zijn? En hoe zou ze dat kunnen realiseren? Een familielid van Laura is toevallig een arbeidsdeskundige met wie ik in het verleden een goed contact heb gehad. Zij raadde haar aan om mij eens te benaderen. Dus zat Laura niet veel later tegenover mij voor een intake die zou leiden tot een coachingstraject. Ze was enorm gemotiveerd en spoorde mij vooral aan om haar stevig aan te pakken zodat ze zou kunnen realiseren wat ze graag wilde. Ik wist toen al zeker: dat zou deze dame gaan lukken.

Knop om

Ik reikte Laura gestructureerd een aantal zaken aan waar ze direct enthousiast mee aan de slag ging en volgens haar ook veel aan had. Ze benoemde onder meer waar ze goed in was, waar ze blij van werd en waar ze energie van kreeg. Het was mooi om te zien dat dit haar zelfverzekerder maakte. Ook analyseerde ze wat tot nu toe de basis van haar carrièrekeuzes was geweest. Ze concludeerde dat ze vanuit onzekerheid de laatste jaren zeer afwachtend was geweest en besefte ineens dat ze zelf ook iets over haar werk te zeggen had. Zoals ze het zelf formuleerde: “Ik heb een soort knop in mijn hoofd omgezet en ga niet alles meer klakkeloos accepteren.”

In gesprek

Laura voegde de daad bij het woord en werd pro-actiever. Ze maakte voor zichzelf een actieplan en toen op haar werk een collega vertrok, stapte ze naar P&O om aan te geven dat zij deze baan wel wilde. De functie werd helaas niet opnieuw ingevuld, maar Laura’s actie bood wel een opening om in gesprek te gaan over haar toekomst bij de organisatie. Daarbij gaf ze aan dat ze graag weer de marketingkant op wilde en zich wilde laten bijscholen op dit vakgebied, zodat ze weer up-to-date zou zijn. Het resultaat was dat de organisatie momenteel overweegt om mee te betalen aan haar opleiding. Maar het belangrijkste resultaat is dat Laura weer weet was ze wil en weer zelf de teugels in handen heeft!

Laura Korstanje: “Nooit gedacht dat ik dit op mijn werk zou durven zeggen”

“Toen bij de zoveelste reorganisatie bijna mijn hele afdeling uit elkaar viel, besloot ik dat iets moest doen om niet in een burn-out te belanden. Het budget dat ik van mijn werkgever kreeg voor persoonlijke ontwikkeling, wilde ik daarom aan een loopbaanadvies besteden. Tijdens het traject met Paulien zag ik in dat ik mezelf steeds klein had gemaakt voor mijn managers, uit angst om mijn baan te verliezen. Misschien heeft het feit dat ik een lichamelijke beperking heb, daarin onbewust ook een rol gespeeld: hier kennen ze me, waarom zou een ander bedrijf mij aannemen als ze ook een ‘normaal’ iemand kunnen krijgen? Gedurende het project hervond ik gelukkig mijn zelfvertrouwen en besefte ik dat ik me niet minder hoefde te voelen dan anderen. En dat ik waarschijnlijk ook buiten deze organisatie een leuke baan zou kunnen vinden. Gevolg is dat ik niet overal meer ja op zeg. Laatst heb ik zelfs aangegeven: ‘Dit is wat ik wil en als ik dat niet krijg, ben ik weg’. Nooit gedacht dat ik dat nog eens zou zeggen! Inmiddels heb ik besloten dat ik sowieso een opleiding voor online marketeer ga volgen, of mijn werk gaat meebetalen of niet. Toevallig heb ik vanmorgen het profiel van mijn LinkedIn aangepast: ik ben op zoek naar een nieuw avontuur!”

Naar overige artikelen uit deze nieuwsbrief...